okoliczności powstania I i II triumwiratu

I triumwirat powstał ponieważ sytuacja polityczna w Rzymie była niepokojąca - głęboki kryzys, potrzeba wprowadzenia głębokich reform.Dokonał ich Lucjusz Korneliusz Sulla, który stał na czele stronnictwa optymatów, konserwatywnego ugrupowania, które skupiało członków bogatych rodów senatorskich i przeciwstawiało się demokratyzacji ustroju. Razem z reformami optymatów wzmocniono rządy Senatu. Optymaci nie utrzymali się długo przy rządach, ponieważ zaraz po śmierci Sulli władzę przejęli jego przeciwnicy polityczni popularowie, którzy wystąpili przeciwko reformom Sulli. Okres pierwszego triumwiratu przypada więc na burzliwy okres. Trumwirat był tajnym, nieformalnym porozumieniem zawartym między Gajuszem Juliuszem Cezarem Gnejuszem Pompejuszem i Markiem Krassusem w 60 roku p.n.e, którzy podzielili się władzą w kraju. Każdy z nich reprezentował inne segmenty polityczne. Pompejusz był znakomitym wodzem, który miał do dyspozycji legiony, Krassus zarządzał ogromnym majątkiem, a Cezar szczycił się ogromnym względami wśród popularów i zgromadzenia. II triumwirat powstał w celu uporządkowania sytuacji po śmierci Cezara w 43 roku p.n.e. między Oktawianem Augustem, Markiem Antoniuszem i Markiem Lepidusem. Porozumienie miało charakter oficjalny i dotyczyło kolejnego podziału państwa. Zdecydowali się ukarać zabójców Cezara i zrealizowali swój cel w bitwie pod Filippi 42 roku p.n.e.