Zadanie 4 (1p) W akapicie 3 autor mówi o obojętności pewnej grupy ludzi. Na czym polega ta obojętność? ………… Zad 5 W jakim sensie „pomniki i zabytki mogą być testamentem do wypełnienia”? … Zadanie 6 Biorąc pod uwagę treść akapitu 4, wyjaśnij, jaki wpływ na pewną grupę ludzi wywiera uczucie patriotyzmu Zad 7 Z jakiego powodu przejawianie zaangażowanej formy patriotyzmu może nie być łatwe? Odpowiedz na podstawie akapitu 5 Zad 8 W akapicie 6 o ludziach stanowiących mniejszość społeczeństwa autor mówi w sensie: 1. Ani pozytywnym ani negatywnym 2. Raz pozytywnym, raz negatywnym 3. Pozytywnym 4. Negatywnym Zadanie 9 (2 p) Odnosząc się do podanych przez autora w akapicie 6 przykładów, wyjaśnij, czym wyróżnia się wspomniana mniejszość społeczna? Odpowiedz jednym zdaniem …………………………………………………………………………………………….. Zad 10 Na czym polega najważniejsza zmiana, jeśli chodzi o przeżywanie miłości do ojczyzny dawniej i dziś? Odpowiedz na podstawie akapitu 7. Zad 11 Użyte w akapicie 8 określenia: „zarośla nieporozumień” to: 1. Epitet 2. Porównanie 3. Oksymoron 4. Metafora Zadanie 12 (1 p) Na jakie pytanie musimy znaleźć odpowiedź, jeśli chcemy uniknąć nieporozumień w kwestii patriotyzmu? Sformułuj to pytanie, biorąc pod uwagę treść akapitu 8 Zad 13 Jakie uczucia – pozytywne czy negatywne – wchodzą w skład „bogactwa przeżyć”? Odpowiedz jednym zdaniem na podst. akapitu 9 … Zad 14 Na jakie dwa źródła sensu istnienia i celu życia zwraca uwagę autor w akapicie 10?. Jaki to ma związek z główną myślą tekstu? Zad 15 Odpowiedz w 2-3 zdaniach na pytanie zawarte w tytule artykułu, biorąc pod uwagę treść całego tekstu:, „Kto potrzebuje patriotyzmu” …………………………………… to sa zadania do tego tekstu nizej i prosze o pomoc

a gdzie ten tekst?

mam to samo zadanie ale nie ma pojęcia jak dostać się do odpowiedzi na nie możesz mi powiedzieć jak to zrobić??

Oto Tekst> Kto potrzebuje patriotyzmu? 1. Polski upór w dochodzeniu praw narodu do istnienia sprawiał, że kultura polska była w XIX wieku kulturą pociąga-jącą, że kiedy bycie Polakiem utrudniało życie, polonizowały się dziesiątki tysięcy, także Austriaków i Niemców. Dlaczegóżby się tej specyfiki wyrzekać teraz, kiedy w dodatku nic już nie kosztuje, bo ci, co mieli polec, już polegli? 2. Czy i komu dziś jest potrzebny patriotyzm, żywiący się poczuciem wspólnej tradycji i poczuciem odpowiedzialności za jej trwanie? Najwidoczniej nie tym ludziom, którzy chcieliby „zredukować patriotyzm do takich cnót jak rzetelne płacenie podatków, poszanowanie prawa, przyzwoitość, uczciwość i punktualność" - czyli do cnót uniwersalnych, wypranych z zaszłości i kulturowego konkretu. 3. Im obojętne jest zapewne, do jakiego ciągu historycznego weszli, w jakim języku słyszeli i wymawiali pierwsze słowa, jakie śpiewali piosenki, na jakie patrzyli drzewa i rzeki. Ich poczucie odpowiedzialności za zbiorowość jest czysto for¬malne - postulują stosowanie się do obowiązujących przepisów i ogólnych norm współistnienia - i nie naraża na żadne trudne wybory. Na pomniki i zabytki nie patrzą jako na testament do wypełnienia; cmentarze nie budzą w nich refleksji odnoszących się do ich własnych działań. 4. Są jednak i tacy, a znajdujemy ich we wszystkich warstwach społecznych, którzy odczuwają potrzebę patriotyzmu, opartego na wspólnej kulturze i wyrażającego się przez zobowiązanie, przez wolę przyjęcia współodpowiedzialnoś¬ci. Poczucie zakorzenienia i przynależności budzi w nich zarazem poczucie nakazu, by dla polskiej kultury i zbiorowości coś zrobić, by nie dać zmarnieć spuściźnie pokoleń. 5. Oczywiście taki patriotyzm zderza się frontalnie ze współczesną ekonomizacją wszystkich wartości, z postawą, którą znakomicie streszcza formuła: Cash is fact, everything is opinion - tylko gotówka jest faktem, cala reszta to poglądy. A po cóż mieć poglądy, które coś kosztują? 6. Zapewne tacy ludzie stanowią w naszym społeczeństwie mniejszość; ale przecież tak samo tylko mniejszości potrzebna jest muzyka Chopina czy Mozarta, tylko mniejszość chce przeżywać wzruszenie na widok poetyckiej lekkości gotyckich tuków czy tego zespolenia rzeczowości i ducha, jakie widzimy w rzeźbie romańskiej, pragnie oglą¬dać miejsca, gdzie zrodziła się europejska cywilizacja, i miejsca, o których czytamy w Trylogii; tylko mniejszość czuje skurcz gardła, kiedy czyta strofy Kochanowskiego czy owo genialne ułożenie zgłosek w wierszu jego następcy, Sępa-Szarzyńskiego: „Pokój - szczęśliwość; ale bojowanie/ Byt nasz podniebny". 7. Przeżycie ojczyzny, dawniej powszechne, niemal przymusowe, staje się dzisiaj przeżyciem z wyboru, częściowo moralnego, częściowo uczuciowego. Jesteśmy patriotami, bo nimi być chcemy, choć nie musimy. S. Natomiast spory na temat patriotyzmu nie wyjdą z zarośli nieporozumień i wieloznaczności, jeżeli się ich nie ustawi, zaczynając od płaszczyzny filozoficznej. Od ustalenia, za jaką wizją człowieczeństwa się opowiadamy. Czy naszym wzorem jest człowiek zakorzeniony w historii i konkrecie społecznym i kulturowym, obciążony przez ten konkret koniecznością wyborów, nieraz tragicznych - czy też wolny od zaszłości, silny dzięki wyzwoleniu homo oeconomicus? 9. Czy człowiek, któremu świadomość zbiorowej przeszłości i poczucie więzi ze wspólnotą dostarcza bogactwa przeżyć, a więc także i cierpień), i dumy, i wstydu - czy też człowiek, który tylko za siebie odpowiada, tylko z siebie jest rad, tylko własne klęski przeżywa, tylko we własnym istnieniu sens znajduje? 10.1 tu właśnie jest sedno sprawy: czy sens istnienia, uzasadnienie celów i decyzji znajdujemy w sobie - czy poza sobą?

hey mam to samo zadanie a nie moge znaleść do tego tekstu odpowiedzi bys mi pomogła