omów i oceń formy działalności zjednoczeniowej Kazimierza Wielkiego

Kazimierz Wielki panował w latach 1333- 1370, po ojcu Władysławie I Łokietku odziedziczył tereny Wielkopolski i Małopolski oraz Ziemię Sieradzko- Łęczycką położoną pomiędzy nimi w ciągu prawie 40-letnich rządów Kazimierz zwiększył terytorium państwa ponad 2,5 raza, okazał się więc władcą bardzo skutecznym. Król znacznie powiększył obszar swojego królestwa- ekspansja terytorialna była możliwa zarówno dzięki wyprawom zbrojnym, ale także dzięki zabiegom dyplomatycznym, kompromisom z wrogami oraz sukcesom w polityce dynastycznej. Kazimierz dzięki Pokojowi w Kaliszu w zamian za Pomorze odzyskał od Krzyżaków utracone przez Łokietka Kujawy i Ziemię Dobrzyńską, odzyskał od Brandenburczyków Wałcz oraz Ziemię Santocką, udało mu się zmusić do uzania jego władzy samodzielnych książąt dzielnicowych na Mazowszu (tutejsi książęta dzielnicowi złożyli Kazimierzowi hołd lenny). Dzięki sojusowi i układom dynastycznym z królem Węgier Karolem Robertem możliwa była ekspansja na terytorium Rusi Halicko-Włodzimierskiej. Po wygaśnięciu miejscowej dynastii Kazimierz na skutek cyklu wypraw zbrojnych przyłączył ten obszar do Polski (m.in. aż do okresu rozbiorów polskim miastem stał się Lwów).