Napisz dialog z kolegą w którym uzasadnisz szczególny charakter modlitwy kierowanej do Boga przez kościół podczas Euchrysti.

Dlaczego?- tak się mocno oddajesz modlitwie ,wystarczy że jesteś na mszy.?--Zapytał kolega siedzący obok. Mam taką potrzebę!,a co ?-przeszkadza ci to? -cicho odpowiedział Maćkowi.-no nie?- Ja przychodzę bo rodzice mi kazali i dla świętego spokoju,żeby mieć spokój przes csły tdzień.! -cicho chłopcy wtrąciła kobieta z drugiej ławki. Ja-chwilę zawachał się chłopiec,-ja----nie umię odbębnić i mszy traktować jak obowiązek ,muuuuszę duchowo rozmawiać z Bogiem to jest silniejsze ode mnie! -dodał po chwili. Wiesz mam coś takiego w sobie że,ggy podczas mszy zapominam zwrócę się do Boga, i opowiem o wszystkim co robiłem przes ten tydzień,i poproszę by mnię pilnował -to jestem bardzo spokojny.-Poproszę żeby ,czuwał nad moją rodziną?-przerwał, gdyż kapłan zaczął mówić-Przekażcie sobie znak pokoju- -No i co ztego masz?-dopytywał niecierpliwie Maciek.? -co cię tak zainteresowało?-rzucił -proszę daj mi się skupić!?-no dobra odpowiedział zawiedziony.Po chwili jednak przysunął się bliżej,-odpowiec bo mnię to wciąga?- cHWILĘ milczał-kolega Maćka ,ale gdy ten patrzył na niego dziwnym wzrokiem,udał że coś mu przeskadza w kieszeni, przysunął ranię bliżej zawiedzionego kolegi , -wiesz Maciek?-bo to jest tak samo jak z tobą,-ty wszystko musisz niepotrzebnie komentować,wystarczy mieć taką potrzebę ,wystarczy chcieć umieć rozmawiać ze swoim drugim Ja -a wierzę , że będzie ci o wiele lżej,i zrobi ci się lekko w sercu. Bo Bóg istnieje i ważne w jaki sposób Go każdy przyjmie do siebie.Wiara jest najważniejsza to tyle.-Chodż już koniec dawno mszy!- Maciek popatrzył wkoło i rzeczywiście już nikogo nie byłow kościele.-To cześć -powiedział Maciek i odszedł w skupieniu.

Dlaczego?- tak się mocno oddajesz modlitwie ,wystarczy że jesteś na mszy.?--Zapytał kolega siedzący obok. Mam taką potrzebę!,a co ?-przeszkadza ci to? -cicho odpowiedział Maćkowi.-no nie?- Ja przychodzę bo rodzice mi kazali i dla świętego spokoju,żeby mieć spokój przes csły tdzień.! -cicho chłopcy wtrąciła kobieta z drugiej ławki. Ja-chwilę zawachał się chłopiec,-ja----nie umię odbębnić i mszy traktować jak obowiązek ,muuuuszę duchowo rozmawiać z Bogiem to jest silniejsze ode mnie! -dodał po chwili. Wiesz mam coś takiego w sobie że,ggy podczas mszy zapominam zwrócę się do Boga, i opowiem o wszystkim co robiłem przes ten tydzień,i poproszę by mnię pilnował -to jestem bardzo spokojny.-Poproszę żeby ,czuwał nad moją rodziną?-przerwał, gdyż kapłan zaczął mówić-Przekażcie sobie znak pokoju- -No i co ztego masz?-dopytywał niecierpliwie Maciek.? -co cię tak zainteresowało?-rzucił -proszę daj mi się skupić!?-no dobra odpowiedział zawiedziony.Po chwili jednak przysunął się bliżej,-odpowiec bo mnię to wciąga?- cHWILĘ milczał-kolega Maćka ,ale gdy ten patrzył na niego dziwnym wzrokiem,udał że coś mu przeskadza w kieszeni, przysunął ranię bliżej zawiedzionego kolegi , -wiesz Maciek?-bo to jest tak samo jak z tobą,-ty wszystko musisz niepotrzebnie komentować,wystarczy mieć taką potrzebę ,wystarczy chcieć umieć rozmawiać ze swoim drugim Ja -a wierzę , że będzie ci o wiele lżej,i zrobi ci się lekko w sercu. Bo Bóg istnieje i ważne w jaki sposób Go każdy przyjmie do siebie.Wiara jest najważniejsza to tyle.-Chodż już koniec dawno mszy!- Maciek popatrzył wkoło i rzeczywiście już nikogo nie byłow kościele.-To cześć -powiedział Maciek i odszedł w skupieniu.