Król Edyp -fragment od Humphrey-a D>F Kitto [1] Król Edyp należy do typowych greckkich opowieści; przepowiedziane zostaje jakieś przykre zdarzenie, zaś ci, których ono dotyczy, starają się je oddalic, a gdy już wydaje im się, że są bezpieczni, przepowiednia w naturalny, acz zaskakujący sposób spełnia się. [...] [2] Akcję tego dramatu cechuje pewna dwoistosc. NA pierwszym planie mamy autonomiczne postacie ludzi, pełne, żywe. Sam Edyp, tejrezjasz, Kreon, Jokasta oraz dwaj pasterze- wszystko to są [..] postacie z życia wzięte. Są ponadto [...] postacie, które nie pojawiają się na scenie-porywczy Lajos na rozstaju dróg i nieznany Koryntianin, który znieważył półpijanego Edypa. [3] Okoliczności także mają charakter naturalny, a zwazywszy tych bohaterów, wręcz nieuchronny. Edyp, gdy widzimy go w kolejnych wyśtapieniach, jest rozsądny, stanowczy, niezależny, ale też porywczy i zbyt pewny siebie; łańcuch zdarzeń w sposób najwyraźniej złośliwy splata się już to ze słabymi, już to z mocnymi stronami jego charakteru, doprowadzajac w efekcie do katastrofy. Człowiek słabego ducha przełknąłby zniewagę i pozostał bezpiecznie w Koryncie. Edyp jednak okazuje determinację- nie poprzestaje na zapewnieniu Polibosa, udaje się do Delf i pyta boga, a kiedy bóg nie odpowiadajac na jego pytanie, powtarza przestrogę daną pierwotnie Lajosowi, Edyp, będąc człowiekiem zdeterminowanym, do Koryntu już nie wraca. W drodze z Teb do Delf spotyka Lajosa- zbieg okoliczności, ale bynajmniej nieprzeczący naturalnemu biegowi rzeczy. Spotykają się na skrzyżowaniu dróg, a że obaj, ojciec i syn, są podobnego usposobienia, dochodzi do nieszczęścia. Pomimo tego trafia do Teb, a nie zdołałby bezpiecznie tam dotrzec, gdyby nie był tak pojętny, bo nie umiałby rozwiazacv zagadki Sfinksa. Z drugiej strony jednak, choc tak pojętny, był ślepy - w tym sensie, że poślubił kobieę, która mogłaby byc jego matką. [4] To, co Edypa spotyka, nie jest kara znieważonych bogów. Bieg zdarzeń jest naturalnym wynikiem połączenia słabości i zalet charakteru Edypa ze słabościami i zaletami charakterów innych ludzi. Wyjąwszt przepowiednię i jej ponowienie, tworzy odrębny, tragiczny rozdział życia. Sofokles nie usiłuje nas przekonac, że zdarzeniami kieruje jakiś złośliwy bóg czy nieubłagane przeznaczenie. [5] Odnosimy jednak nieodparte wrażenie, że akcja [...] rozgrywa się równocześnei na równoległym, wyższym planie. Otóż myśl o pewnym projekcie czy o mocy ukrytej w tle [...] nasuwa stale obecna ironia dramatyczna. [...] To nie Apollo namówił Koryntianina do przyjścia; to on sam pragnął jako pierwszy przybyc z dobrymi wieściami i to on liczył na to (o czym Sofokles skrupulatnie nam przypomina), że będziesz dobrze widziany przez nowego króla, bo prócz wieści o sukcesji ma jeszcze do opowiedzenia, we właściwym czasie, o wiele bardziej pasjonującą historię. [...] Niemniej w tym, że [...] w ogóle się [pojawia] , widac rękę boga. Akcja rozgrywa się [więc] na dwóch płaszczyznach równocześnie. Do tekstu: 1. Wynotuj zdania zawierające a) tezę tekstu b) końcowy wniosek 2. Przedstaw główne argumenty, którymi badacz zilustrował swą tezę. Zanotuj je w formie schematu graficznego. 3. Wyjaśnij, jakie znaczenie dla tragedii mają, zdaniem badacza, charaktery ( usposobienia ) jej bohaterów, a w szczególności charaktery Edypa i jego ojca. 4. Wynotuj z tekstu angielskiego badacza cytaty, które przydałyby ci się w pracy na temat: Edyp - bohater tragiczny.