1.Recepcji obrazu towarzyszył skandal artystyczny. Krytyk sztuki Henryk Struve zbulwersowany pisał: „Każdemu dobrze znane są te wybryki rozkiełznanej fantazji artysty, przejawiające się [...] w nieproporcjonalnych i brzydkich dziewczętach, rozłożonych nieestetycznie pod ołowianym niebem [...] (Henryk Struve, Przegląd artystyczny, „Kłosy” 1875, nr 285)”. Wyjaśnij, dlaczego uwieczniona postać dziewczyny mogła wywoływać tak wiele niechęci u odbiorców malarstwa Chełmońskiego. Przypomnij sobie, w jaki sposób malowano w tym samym czasie kobiety w stylu akademickim. 2.W prasie XIX-wiecznej można było znaleźć sprzeczne opinie na temat realizmu płótna Chełmońskiego. Od krytycznych: „Bosa nóżka stokroć wdzięczniejsza dla malarza niż najpiękniejszy trzewik, ale warunek, że powinna być umytą. [...] sam talent bez myśli i czucia – to fotografia [...]” (Lucjan Siemieński, Z wystawy obrazów i rzeźb, „Czas” 1875, nr 142), po entuzjastyczne: „Dziewczynina wiejska, przewracając się po trawie, łapie pajęczynę. W dali łąka równa jak stół, taka właśnie, jakich u nas najwięcej; na łące stado szkap, między stadem zaś i dziewczyną czarny wiejski pies z podniesionym do góry uchem. To niby wszystko i nie wszystko; pies bowiem jest już taki psi pies, że aż się chce na niego zagwizdać, a dziewczyna jest już taka rzetelna wiejska dziewczyna, że aż się chce... powiedzieć: – Pilnowałabyś tam lepiej bydła, a nie szprynce stroiła , bo jak przyjdzie gospodarz, to cię tym sękatym batogiem wykropi, że aż wrzaśniesz!” (Bolesław Prus, Kronika tygodniowa, „Kurier Warszawski” 1875, nr 84). A jak Ty oceniasz obraz Babie lato? Jest on tylko udanym przedstawieniem fragmentu rzeczywistości czy też można w nim dostrzec głębsze przesłanie? Uzasadnij swoją odpowiedź.